Najtragiczniejsza wojna światowa to okres który przedefiniował wiele pojęć. Zbrodnie wobec przegranych głęboko pozostały w pamięci mnóstwa ludzi. Na okropne zdarzenia nie pozostali nieczuli też dzierżący pióro. Po zakończeniu działań militarnych powstało wiele dzieł mówiących o tych wydarzeniach. Jednym z najbardziej znanych przekazów są “Medaliony” Nałkowskiej. To zarówno bezprecedensowy przekaz o wojennych momentach, jak i utwór literacki.
Autorka nie pragnęła stworzyć wiekopomnego utworu. Zmierzała do zachowania przeżyć opisanych uczestników tej olbrzymiej zbrodni – zarówno skrzywdzonych, jak i morderców. W zwięzłych opowiadaniach opisuje urywki wojennej rzeczywistości. Możemy za sprawą tego zrozumieć pojedyncze wydarzenia i zdania o wojnie i jej specyfice. Za pomocą wybranej formy “Medaliony” silnie oddziałują na psychikę. Żaden z czytelników nie może pozostać nieporuszony wobec zapisanych historii.
Twórczyni w w poszczególnych tekstach nikogo nie wytyka. Konkluzje zostawia czytelnikom. Stara się natomiast skierować do urodzonych po wojnie pokoleń apel, z ufnością, że miniona tragedia nigdy nie będzie miała miejsca. Szczególnie głęboka jest historia: “Dwojra zielona”. Pomimo że tyczy się jednostkowego działania pokazuje całe bestialstwo wojny z faszyzmem.